Het doel is behaald!

Midden in de nacht een broodje moeten eten is niet echt mijn ding.. Eigenlijk al de hele week is een broodje eten een hele opgave hier. Het is droger dan in Nederland en het fruit is veel lekkerder. Dus ik leef voornamelijk op mango, ananas en banaan. Heerlijk! 

Vanacht dus ook aan het ontbijt, een paar kleine pannekoekjes met suiker en weer een bord vol met fruit! We kunnen er tegen. Daarna nog even de laatste spullen pakken en toen zaten we om 3.30 uur (Oegandese tijd = 2.30 uur in Nederland) in de bus op naar Kapchorwa voor de marathon. Het gaat beginnen. Nog net voordat ik de hotelkamer uit liep zag ik mijn bijbel liggen. Ik lees eigenlijk nooit meer in mijn bijbel, want ik ben meer van de muziek! ;) Maar ik sloeg hem open en de tekst van Prediker 3 van vers 1 – 8. Over dat alles een tijd heeft. Ik vond het toepasselijk voor de marathon. God vind het prima als je huilt wanneer je het niet meer volhoudt. Maar hij vind het ook helemaal goed als je dansend de marathon loopt. Het gaf me rust en met die tekst stapte ik vol vertrouwen de bus in.

Om 6.00 uur ging het startschot. We mochten starten. Met 6 dames liepen we in een groep. na een tijdje hadden we allemaal een buddy gevonden waarmee je op hetzelfde tempo liep. Ik liep met Betty. Er gezellig, omdat ik ook al een keer de training met haar had gelopen. Het is motiverend om met iemand samen te lopen. En het ging fantastisch goed. De eerste 16 km heb ik nergens last van gehad. Het ging veeeel makkelijker dan ik had gedacht van te voren. Het was genieten, lekker doorlopen en zwaaien naar alle mensen die langs de weg stonden om hard ‘Mzungo (=blanke)’ te roepen en ons aan te moedigen! Het leek wel alsof we als Jezus binnen werden gehaald in de stad wat in de bijbel staat. En dat dan ong. 20 keer! ;)

Na de 16 km ging het erg lang stijl omhoog. Het was een zwaar parcours waarmee je over een klei grond liep waarbij je goed op moest letten waar je je voeten zette. Soms stond je voet ineens langs de weg in een kuil. Ik dacht even aan de obstakel-run die een aantal studenten uit Ede een paar weken geleden hebben gedaan. Daar leek dit wel een beetje op, alleen dan 21 km lang! ;)

Toen we de laatste 3 km in gingen, dit was weer berg op tot de finish.. Dus lekker zwaar. Kwamen we 2 ugandeese vrouwen tegen die liepen. Ze konden niet meer en zagen er vermoeid uit. Betty nam een vrouw bij de arm en ik de ander. We liepen zo samen de laatste 3 km. Iets langzamer dan we wilde, maar dat heet ‘dienen’ hier! ;) De vrouw die naast mij liep zei, als jullie er niet waren geweest, dan had ik het opgegven. En nu liep ze gewoon met ons mee, soms een extra duwtje, maar ze liep, ze zette door! Het was gaaf om zo tijd met deze mensen te hebben.

Bij de finish nog mijn eind-sprintje getrokken, en omdat ik nog zoveel energie had dacht ik er even aan om nog een rondje te gaan voor de hele marathon. Het was zo mooi, en ik merkte Gods kracht in mijn lichaam. Maar als vrouw alleen nog 21 km lopen is zwaar, en daarom heb ik de keuze gemaakt om lekker uit te rusten. Mijn kuiten werden gemasseerd, maar dat bleek eigelijk niet nodig. Want ze waren zo soepel en nog helemaal niet verkrampt. Zo was het ook met de rest van mijn lichaam. Ik genoot van mijn prestatie!

Na het omkleden zijn we op slippers nog 2 km naar terug gelopen over het parcours om andere lopers aan te moedigen. Maar ja, we moesten ook weer terug. Ik kreeg steeds meer last van mijn linkervoet. Gelukkig is hij niet gebroken (wat een beetje zo leek..) maar toch een beetje overbelast. Nu lekker hinkelend door het hotel gaat ook prima!  Hoop dat ik morgen weer normaal loop.

Het was echt fantastisch en moeilijk om woorden aan te geven. We liepen namelijk op ong. 2000 meter hoogte en hadden daardoor een fantastisch uitzicht, waar misschien de foto mannen nog wel een foto van hebben gemaakt! 

Morgen gaan we weer naar het andere hotel in Kampala. Dit is een mega luxe hotel waar we nog even mogen genieten. We gaan lunchen bij de Nijl en zitten in het hotel aan het victoriemeer. Echt super mooi! En dan is het al snel weer zondag, wanneer we getuigenissen mogen geven in de groep, lekker gaan zingen, genieten en dan vertrekken we om 23.00 uur richting Nederland. Eerlijk gezegd sinds mijn prestatie alweer een klein beetje zin in, vooral in de ‘warme’ douche en de schone kleren. Maar gisteren wilde ik nog niet naar huis, omdat het zo mooi is hier. Kinderen lachen en genieten als je er bent en ik geniet met ze mee!

Ik ga nu nog even lekker genieten vooral, zonder drukke planning (zoals tot vandaag) en dan kom ik maandag om 6.45 uur weer aan op schiphol! 

Tot snel weer!