Morgen weer naar (T)HUIS!

De appeltaart geur gaat door het hele huis. Als afscheidscadeautjes voor een aantal mensen zijn we aan het appeltaart bakken! En met die geur in mijn neus krijg ik toch wel steeds meer het gevoel van: 'Het is goed zo!' terwijl de minuut daarna zo weer door mijn hoofd kan gaan dat ik het hier zo naar mn zin heb en nog wel langer kan genieten hier.
Afscheid nemen na zo'n lange tijd (die toch best snel ging) is toch wel anders dan normaal.

Maar 3 maanden zijn goed! Mijn shampoofles is bijna leeg, mn conditionor is bijna op, de wasmiddel is op, de tijdschriften zijn uit, het geld is op. Alleen de vriezer en koelkast liggen nog vol met spullen.
Mijn koffer is ingepakt en de kilo's vallen mee! :) Alles past erin en dat is erg fijn als ik bedenk dat ik op de heenweg 9 kilo teveel mee had naar Suriname..

Ik heb geen idee hoe het zal zijn in Nederland. Gisteren dacht ik ineens aan de mooie blauwe bank bij mijn ouders en bedacht ik, zou die nog net zo lekker zitten als voor ik naar Suriname ging? Of zal de wasmachine bij mij thuis nog steeds zo'n herrie maakt? Of mijn bed nog zo lekker ligt als eerst? Of ik een dikke trui en lange broek aan moet of dat een shirtje met vestje genoeg is? En zo gaan er nog veel meer vragen door mijn hoofd over hoe het zal zijn als ik terug ben.

Ook is het tegelijkertijd gek om mensen voor het laatst te zien. Soms kan je zeggen, tot ziens omdat je ze weer ziet in Nederland. Maar de meesten ga je misschien wel nooit meer zien.
Deze week hoorde ik dat een moeder van 2 meisjes uit de kerk is overleden aan een zelfmoordpoging. Bizar om zoiets te horen en daarna nog te horen dat ze alsnog is overleden. Heftig om de kinderen, tieners en meiden uit de kerk achter je te laten en niet meer te weten hoe het verder met ze zou gaan. Hier kan je alleen maar voor bidden dat ze goed terecht mogen komen..

De vragen van mensen om me heen zijn:
- Waar heb je het meeste van genoten in Suriname?
- Wat ga je missen?
- Wat ga je anders doen in Nederland?
Deze vragen zijn nu nog moeilijk te beantwoorden, maar over een week kan ik hier waarschijnlijk al goed antwoord op geven. Zo bizar om te bedenken dat je leven gewoon weer doorgaat (en dan 30x sneller als hier in Suriname) als ik weer in Nederland ben.
Oefenen en spelen met de band van NSEde (waar ik mega veel zin in heb!), afstuderen afmaken, mensen weer zien en spreken, en je eigen leventje stap voor stap weer opbouwen.
Ik hoop dit alles met de relaxtheid van Suriname te kunnen blijven doen.

Nu is het tijd om 'dag' te zeggen (met een hopelijk tot ziens erbij!)
Het is tijd om de eerste 2 appeltaarten uit de oven te halen en de laatste spullen in mijn koffer te stoppen.
Morgen vertrekken we om 14.00 uur (voor jullie 19.00 uur) hier van huis, om 17.50 uur (voor jullie 22.50 uur) stappen we in het vliegtuig en dan komen we rond 7.30 (Nederlandse tijd) uur aan in Nederland op vrijdag!

Een gek idee, maar ook wel weer heel fijn!

Tot snel allemaal!
(maar eerst nog even wennen aan het koude Nederland en het 'thuis' zijn!)

Liefs!!