Alweer een weekje in Ede.

Vorige week zat ik met tranen in het vliegtuig. Vooral omdat ik eigenlijk nog wel langer had willen blijven in Suriname en ik bang was voor wat er komen ging wanneer ik hier in Nederland mijn leventje weer zou oppakken. Maar het vliegtuig vloog gewoon door, dus ik had geen keus meer. (tussendoor had ik ook mega veel zin om iedereen weer te zien, dus er waren vast wat traantjes van geluk bij)

Op het vliegveld aangekomen stond de politie ons op te wachten om ons te ondervragen wat we hadden gedaan in Suriname en of we drugs mee hadden op deze drugsroute. Gelukkig spraken onze blauwe ogen de waarheid en zagen ze dat. Dus het was een kwestie van eerlijk zijn en doorlopen bij elke post. Zo kwamen we binnen een half uur al bij onze koffers (een uur voor de planning) en kwamen onze koffers ook nog als eerste.. Dit betekende dat we binnen 3 kwartier de ontvangsthal opliepen. Door de deuren en zoekend naar onze ouders. Die van Cathinca hadden we al snel gevonden.. Maar mijn ouders zaten net in de auto. Dus dat werd nog een uurtje wachten. Het was bijzonder om te zien hoe blij Cathinca was met het zien van haar familie en vrienden. Daar ging weer een traantje.. Een Nederlands theetje bij de starbucks verder kwamen ook mijn ouders. De meiden hadden allemaal dezelfde trui aan (a good day to be Happy!), dus origineel was het zeker!

In de auto terug naar Ede was het even alsof ik niet weg was geweest. Alles is gewoon doorgegaan en hetzelfde gebleven. Thuis bij mijn ouders ben ik (toch maar) meegegaan naar de basisschool om daar nog een stukje mee te maken van de oranje spelen en even ‘hoi’ te zeggen tegen Jonna, mijn PBG-meisje die me had gemist en het liefst mee was gegaan naar het vliegveld. Haar ogen straalden toen ze me zag en we samen Suriname tekende en ze mij 100 vragen stelde over mijn grote avontuur. (zie de foto!)

Thuis genoot ik zo van de warme douche dat ik bijna vergat mijn haren te wassen.. Daarna ben ik naar de AH geweest om tony's chocolonely (zeezout caramel) te halen (die had ik ook erg gemist) en de week daarna heb ik zoveel fruit gekocht dat ik nu ongeveer elke dag min. 2 smoothies moet drinken om al het fruit weer op te krijgen.. (iets met gemist in Suriname?!) Dus wil je een smoothie, kom vooral langs! (daar heb ik nu weer zin in en behoefte aan! ;))

De week is snel gegaan. Een weekendje wennen aan Nederland bij mijn ouders thuis en daarna weer naar mijn eigen huisje in het centrum en slapen in mijn eigen bed. Ongeveer elke dag afspreken met Thirza en elke dag een paar nsedenaren tegenkomen die soms heel verbaasd keken toen ze me weer tegenkwamen. Erg leuk om iedereen zo blij te zien, daar wordt je ook zelf blij van. Oefenen met de band was het eerste wat op de agenda stond. En wat was het fijn om mijn bandmatties weer te zien en met ze muziek te maken! Dat had ik zeker gemist. Dinsdag weer NSEde, kringhuis, kring en borrelen. Nou dat borrelen was toch even lastig. Een nieuwe plek, allemaal mensen en dan nog 3 maanden weggeweest.. Daar moest ik zo aan wennen dat het me helemaal overrompelde en ik niet meer zo goed wist wat ik ermee moest, dus dan maar snel weer lekker naar huis!

Het besef komt nu steeds meer dat ik weer terug ben in Nederland, maar ook dat de reis naar Suriname erg veel met me heeft gedaan. 1 ding ben ik al achter. Ik merk dat ik echt van alle mensen kan genieten, iedereen heeft iets moois in zich en als je dat ziet is iedereen zo bijzonder! Dit maakt vaak een mooie stralende glimlach op mijn gezicht.

Lopend door de straten, fietsend op de fietspaden en rijdend in de auto (met soms een ruitenwisser die aangaat ipv het knipperlicht) geniet ik steeds weer een stukje van het land waar ik woon. Maar toch loopt er regelmatig even een heimwee-traantje over mijn gezicht omdat wennen toch wel weer moeilijk is, Suriname ze leuk was en het allemaal toch anders gaat dan ik 3 maanden in gedachte had..

Nu is de tijd om in rust te gaan zien wat we in 3 maanden tijd hebben meegemaakt en hebben gezien. En, dat is toch wat meer dan ik dacht..
Langzaamaan wen ik weer aan het Nederlandse leven, pak ik mijn spullen uit, maak ik mijn kamer weer tot mijn eigen plekje en vind ik weer de vrienden van 3 maanden terug!